พระสมเด็จ "หลวงปู่เครื่อง วัดสระกำแพงใหญ่" จ.ศรีสะเกษ " หลวงปู่เครื่อง สุภัทโท " หรือ " พระมงคลวุฒ " วัด สระกำแพงใหญ่ พระเกจิชื่อดัง-พระนักพัฒนาที่ชาวอีสานใต้ต่างให้ความเลื่อมใสศรัทธากันเป็น อย่างดียิ่ง ด้วยความเป็นพระเถระที่มีเมตตาธรรมขั้นสูง เคร่งครัดในพระธรรมวินัย เข้มขลังในวิทยาคมศักดิ์สิทธิ์ด้านเมตตามหานิยม จนได้รับขนานนามว่า " เทพเจ้าผู้มีเมตตาแห่งอีสานใต้ " หลวง ปู่เครื่อง สุภัทโท มีนามเดิมว่า เครื่อง ประถมบุตร เกิดเมื่อวันที่ 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2453 ในวัยเด็กหลวงปู่ท่านได้เข้าศึกษาเล่าเรียนที่โรงเรียนวัดสระกำแพงใหญ่ แต่ด้วยความที่มีฐานะยากจนต้องช่วยพ่อแม่ทำนำ จึงทำให้เรียนไม่จบ เมื่อมีอายุครบ 21 ปีบริบูรณ์ ได้กราบลาบุพการีและญาติพี่น้องเพื่ออุปสมบทเป็นพระภิกษุ ณ พัทธสีมาวัดสำโรงน้อย จ.ศรีสะเกษ โดยมีพระครูเทวราชกวีวรญาณ เป็นพระอุปัชฌาย์ พระอาจารย์ใบฎีกาชม เป็นพระกรรมวาจาจารย์ และพระอาจารย์พรหมมา เป็นพระอนุสาวนาจารย์ ได้รับฉายาว่า " สุภัทโท " ซึ่งแปลว่า " ผู้ประพฤติงาม " 19 มิถุนายน พ.ศ.2477 ท่านจึงได้ออกเดินทางไปอยู่วัดหลวงเมืองอุบล อ.เมือง จ.อุบลราชธานี เพื่อเข้าศึกษาบาลีไวยากรณ์ และนักธรรม พ.ศ.2479 สอบได้นักธรรมชั้นตรี พ.ศ.2480 สอบได้นักธรรมชั้นโท 24 มิถุนายน พ.ศ.2481 ดำรงตำแหน่งเป็นเจ้าอาวาสวัดพงษ์พรต จ.ศรีสะเกษ เป็นเวลา 11 ปี ในระหว่างนั้น พ.ศ.2483 สอบได้นักธรรมชั้นเอก จากนั้นจึงออกเดินทางไปศึกษาด้านสมถวิปัสสนากัมมัฏฐาน ทราบว่า ท่านอาจารย์มั่น ภูริทัตตเถระ จำพรรษาอยู่จังหวัดอุบลราชธานี จึงออกเดินทางไปพบท่าน ได้ฝากตัวเป็นศิษย์ศึกษาพื้นฐานงานวิปัสสนากัมมัฏฐานกับท่าน และกลับมาพำนักจำพรรษาอยู่ที่วัดสระกำแพงใหญ่ กระทั่งถึงปี พ.ศ.2494 เดินทางเข้ากรุงเทพฯ ไปขอเรียนวิชาธรรมกายจากหลวงพ่อเจ้าคุณ พระเทพมงคลมุนี (หลวงพ่อสด จนฺทสโร) วัดปากน้ำภาษีเจริญ ตั้งใจทำสมาธิประพฤติแนววิชาธรรมกาย จนหลวงพ่อสดถึงกับประกาศในหมู่ศิษย์ของท่านว่า หลวงปู่เครื่องได้บรรลุวิชาธรรมกายแล้ว จากนั้นจึงอำลากลับสู่มาตุภูมิบ้านเกิดเมืองนอนอีกครั้ง และได้รับอาราธนาให้พำนักจำพรรษา ณ วัดสระกำแพงใหญ่ ภายหลังจากที่ได้รับการแต่งตั้งเป็นเจ้าอาวาสวัดสระกำแพงใหญ่ ด้วย เหตุที่หลวงปู่เครื่องเป็นพระนักปฏิบัติ เคยเป็นศิษย์หลวงพ่อสด จนฺทสโร วัดปากน้ำภาษีเจริญ มาก่อน ประกอบกับเคยธุดงค์ไปตามป่าเขาหลายแห

ยังไม่ส่ง ข้อมูลยืนยันตัวตน